Był blady świt, kiedy młodą Yumiko zabrali ludzie szoguna i publicznie poddali torturom. Jedyną jej winą było to, iż jej ojciec Kayata, katolicki samuraj, był zbyt biedny, by zapłacić władzom podatek. Władze te zaś od lat poniżają chrześcijan z krainy Shimabara ślepą i niszczycielską przemocą. Nie zważając wszakże na nędzę i krew przelewaną w odwecie za nieposłuszeństwo, mieszkańcy wioski gromadzą się wokół symbolu, którego nikt nie jest w stanie ich pozbawić. Wokół krucyfiksu, krzyża Chrystusowego. Tego samego, dla którego pierwsi japońscy chrześcijanie byli więzieni przez policję szoguna. Przemoc wobec Yumiko okazała się iskrą wzbudzającą gwałtowną rebelię ze strony mężczyzn i kobiet. Wygnańcy zgromadzeni w zamku Hara opierają się jarzmu prześladowców i nieuchronnemu przeznaczeniu. Przez pięć długich miesięcy ludzie szoguna oblegają zamek, a obrońcy pozbawieni żywności i szansy ucieczki, to "stado wieśniaków" pod wodzą Wysłannika Niebios, prowadzonych przez Kayatę i jego wychowanka Kato, opiera się naporowi, chwytając się niezłomnej nadziei zmartwychwstania. Bo tylko wiara może pokonać gnębicieli i napełnić życiowymi sokami walczący lud.